صادرات کشمش به دبی از سال های طولانی از ایران انجام می گیرد.
کشمش ها در اشکال و رنگ های متفاوت، بهترین محصول صادراتی به دبی هستند.
صادرات کشمش به دبی از ایران
صادرات کشمش از ایران به دبی در حجم عمده انجام می شود.
شکل محکم او با نقوش غنایی و حتی زنانه خشخاش و برگ های لورل یا اکالیپتوس روی قاب حک شده توسط همسر ماتیوس، لوسیا شریک او در فروشگاه مبلمان، که سبک تزئینی کالیفرنیا را ترویج می کرد، در تضاد است. او که نشان دهنده مسیر کشاورزی انگورهایی است که از اسپانیا به مأموریت های دنیای جدید آورده شده است، از مدل های هنری اسپانیایی استفاده می کند تا نمادی اصیل از فرهنگ کالیفرنیا ایجاد کند.
کشمش در اصل انگوری است که در آفتاب خشک شده یا به شکل دیگری آبگیری شده است. که او انگورهای اواخر فصل را در آن قرار داد که هنوز روی ساقه آنها خشک می شد و به کشمش تبدیل می شد.
در متن ترکیب‌های ترومپ لوئیل او، کشمش به عنوان نمونه‌های عجیب و غریب ظاهر می‌شود که در کنار ظروف چینی و شیشه‌ای وارداتی قرار گرفته‌اند. .
روبنس و مری جین پیل کیک عروسی با که در آن کیک کشمشی مات شده هنری در میان بهترین کریستال ها و چینی ها به عنوان یک غذای لذیذ برای یک موقعیت خاص ظاهر می شود، طراحی کرده است.
در حدود سال 1772، زمانی که لوئیس این طبیعت بی جان را نقاشی کرد، اسپانیا روابط تجاری با کشورهایی از خاورمیانه تا پرو داشت که میوه ها و سبزیجات آن به خاک بارور آن منتقل شد. انگورهای درخشان محصولات زمینی هستند که او در دوردست به تصویر کشیده است.
مانند ملندز، خواکین سورولا ای باستیدا، امپرسیونیست اسپانیایی، مجموعه‌ای از آثار را خلق کرد که شامل کشمش مسقطی بود: کشمش بزرگ، درشت، تیره، گوشتی، شیرین با طعمی کامل میوه‌ای دیده می شود. آماده کردن کشمش های او در سال 1900 انبوهی از انگور را که در سبدهایی در مقابل بیننده قرار داده شده است، برجسته می کند.
برخی از کارگران مشغول انتقال میوه‌های تازه چیده‌شده به داخل محوطه‌ای سایه‌دار هستند تا در انتظار پردازش باشند، در حالی که تعدادی دیگر انگورهای رسیده را روی یک قفسه بزرگ حمل می‌کنند.
اما چهره این مردان و زنان در سایه باقی می‌ماند و انگور در این بوم بزرگ در مرکز صحنه قرار می‌گیرد. این نقاشی‌ها که در زمانی که صنعتی شدن رو به افزایش بود، نقاشی شده‌اند، هیچ نشانه‌ای از فناوری مدرن را نمی‌پذیرند، اما نگاهی نوستالژیک به زمان‌های ساده‌تری ارائه می‌دهند که کار با دست انجام می‌شد.
اگرچه این آثار هنری در حدود سال 1900 هستند، اما دریچه ای به گذشته تاریخی اسپانیا ارائه می دهند.
انگورها مایه افتخار هستند و محصول اولیه مالاگا و والنسیا اسپانیا هستند که دومی زادگاه سورولا بود. هر چقدر هم که انگور مسقطی سرسبز و فریبنده به نظر برسد، مشکل این بود که آنها دانه داشتند.
در طول فرآوری برای جدا کردن دانه‌ها از طریق نفوذ به پوست کشمش، کار اضافی لازم بود، که باعث چسبندگی آنها و جمع شدن آنها در بسته‌بندی می شد.
در یکی دیگر از بوم‌های سورولا، کشمش ساقه‌ای، جاویا، به دنبال نگاهی دقیق به فرم‌های زنانه خمیده روی میز کارشان، ساقه‌های میوه را برداشت.
در نقاشی های دوران قدیم می توان تصاویر زنانی را مشاهده کرد که در حال قدم زدن در کنار برخی از انبارهای بزرگ کشمش هستند. در این نقوش صدها زن در حال کشت کشمش برای ارسال به انگلستان می باشند. بسته بندی کشم مرحله نهایی به مار می رود.
در این نقاشی‌ها، سورولا رندرهایی نوستالژیک از صحنه‌های زیبای داخلی از آنچه در واقع برای این زنان کار، پرزحمت و سخت بود خلق کرد. او قصد داشت بازنمایی‌های بصری‌اش از فرآوری انگور به کشمش را نشان دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.